قالي مقدس

مراسم سنتي قاليشويان در كربلاي ايران

مراسم سنتی و مذهبی قالیشویان در دومین جمعه مهر ماه هر سال در مشهد اردهال كاشان برگزار شده و این آیین عاشقان، علاقه‌مندان و گردشگران زیادی را همه ساله به سمت خود جذب می‌کند.
حوزه فرهنگی کاشان بزرگ با دارابودن ریشه تاریخی منسجم و مکتوب، قابلیت‌های بیشماری را در ارائه موارد فرهنگی از جمله میراث ناملموس که بسیاری از آن‌ها ناشناخته است، داشته و یکی از این میراث‌ها، میراث ماندگار آیین قالیشویان است.

در اواخر سده اول هجری شیعیان کاشان و فین که به چهل حصاران معروف بوده نامه‌ای به امام محمد باقر (ع) می‌نویسند مبنی بر این که آن حضرت یکی از فرزندانش را برای تبلیغ و ارشاد و نیز پیشوایی مردم به این منطقه بفرستد. امام باقر فرزندش سلطان علی بن محمد باقر (ع) را روانه این منطقه می‌کند و دو سه سالی در منظقه کاشان به تبلیغ و ارشاد اهالی این مناطق می‌پردازد.

زمانی كه آن حضرت برای رهایی از گرمای طاقت فرسای كاشان به منطقه مشهد اردهال می آید دچار حیله دشمنان می‌شود و قبل از رسیدن مردم روستای خاوه، چهل حصاران و فین كاشان بسیار مظلومانه به دست زرینه کفش حاکم وقت به شهادت می رسد و مانند اباعبدالله حسین (ع) سر مباركش را از تن جدا می‌كنند.

مراسم سنتی مذهبی قالیشویان از سنت‌های چند صد ساله است كه در دومین جمعه مهرماه هر سال در مشهد اردهال كاشان برگزار می‌شود. مراسم تشییع و خاكسپاری آن حضرت توسط اهالی فین كاشان در حال كه چوب به دست برای حمایت او آمده بودند، انجام می شود و مراسم قالی شویان نمایش شهادت سلطان علی بن محمد باقر (ع) در سال 113 هجرت در مشهد اردهال و نحوه به خاكسپاری این امامزاده جلیل القدر توسط اهالی فین كاشان است كه هر ساله با تعصب و غرور خاصی معمولا در یكی از روزهای میان نهم تا پانزدهم مهرماه برگزار می‌شود كه به روز قالیشویان معروف است.

از اين مراسم چند صد سال می‌گذرد. معمولا در نخستین جمعه از فصل پائیز، چند جارچی در محلات كاشان راه می‌افتند و مردم را از فرا رسیدن روز موعود قالیشویان آگاه می‌كنند. حاشیه‌نشینان كویر ايران در منطقه كاشان، حضور در مناسك قالی شویان را در آغاز هر پاییز از فرائض مذهبی خود می‌انگارند.

مراسم اینگونه آغاز می‌شود كه پس از سخنان خطیب، خادمان یك تخته قالی پیچیده شده را كه رویش یك تكه پارچه سبز كشیده‌اند، از داخل حرم امامزاده بیرون می‌آورند و به بزرگان می سپارند. جوانان فینی با دیدن قالی به شور و هیجان می‌آیند و با بانگ و فریاد "یا حسین، یا حسین " برای بدست آوردن قالی به سوی آن هجوم می‌آورند و آن را از بزرگان فینی می‌گیرند این قالی سمبل جنازه مطهر امام زاده است و قالی شویان همانند جسدی كه می‌خواهند به خاك بسپارند.

جوانان در پناه انبوه مردان چوب به دست (چوب به عنوان سلاح رایج در آن زمان بوده است) قالی را در حالی كه گاهی بر روی دوش و گاهی بر روی دست دارند، از میان جمعیت می‌گذرانند. گرد و غباری كه از زیر گام‌های كوبنده و شتابان جوانان فینی به هوا بر می‌خیزد، بسان سپاه خشمگینی می‌ماند كه به قصد انتقام و خونخواهی به قلعه و دژ دشمن حمله كرده‌اند.

جوانان با چوب های چرخان در آسمان، قالی را در كنار نهر روی زمین می‌گذارند و دور آب، حلقه می‌زنند و چوب‌هایشان را پیاپی در هوا تكان می‌دهند. در این هنگام، یعنی پیش از آداب شستن تمثیلی قالی امامزاده، مراسم لعن‌خوانی بر دشمنان حضرت انجام می‌گیرد.  پس از پایان آداب شست و شو، قالی را دوباره به دوش می‌گذارند و از گذرگاهی در پای كوه اردهال كه به در شرقی آستانه امامزاده منتهی می‌شود، به صحن برمي گردانند و به خدام آستانه تسلیم می‌كنند.

مراسم قالی‌شویان در حدود ساعت یك بعد از ظهر در فضایی آكنده از غم و افسوس و در برابر هزاران چشم اشك آلود پایان می‌یابد.

مزار شاعر معاصر سهراب سپهري در جوار اين امامزاده بزرگوار قرار دارد.

فروشگاه انلاين تاپ فرش